Hulp vragen is bedreigend!

De intern begeleider (IB-er) van een school belt en zegt dat een moeder zich zorgen maakt om de ontwikkeling van dochterlief van 9. Moeder wil er eens over doorpraten met een professional. Ik vraag er even op door en de IB-er vertelt dat vader er wat anders naar kijkt, hij maakt zich niet zo’n zorgen, er hoeft niet direct een ‘vreemde’ bij gehaald te worden.

Goeie binnenkomer
Ik bel moeder voor nog wat meer informatie. Ze waarschuwt mij dat haar man afwijzend is, maar dat hij wel bij de afspraak thuis aanwezig wil zijn. De zon schijnt, ik ga lekker op de motor. Bij aankomst zie ik een flinke motor op de stoep staan. Een brede, lange man doet open, we kijken elkaar even aan, zijn blik glijdt af naar mijn motor. De eerste 10 minuten praten we over onze ‘fietsen’, het ijs is gebroken. Ik ben van harte welkom.

Samen doen
De ouders leggen beiden hun vragen en zorgen aan mij voor en daarin verschillen ze ook van mening. Met elkaar komen we tot wat aandachtspunten die om actie vragen. De ouders voelen zich gehoord en merken in het gesprek dat ze het niet alleen hoeven te doen. Meedenken door een ander helpt hen juist.

Tips:

• Heb je als ouder(s) een vraag over het gedrag, of de ontwikkeling van je kind(eren), praat er dan eens met andere ouders over. Je bent vast niet de enige met vragen.
• Blijf niet te lang rondlopen met je zorg of vraag, voorkom dat het een probleem gaat worden.
• Vraag eens op school hoe de leerkracht er tegenaan kijkt, vraag de IB-er om hulp en bel eens met de schoolmaatschappelijk werker die aan de school verbonden is.