Geschreven door: Diëtisten Opella
Een vraag die wij als diëtisten regelmatig uit de praktijk horen: ‘’Maar suiker en vet is toch helemaal niet gezond?!’’ Wat is de reden dat de diëtist binnen de verpleeghuiszorg, dan toch vaak voedingsadviezen geeft over producten die veel suiker en/of vet bevatten?
Suiker en vet zijn voorbeelden van voedingsstoffen die gezien worden als iets slechts. Dit komt omdat we overal om ons heen gestimuleerd worden om gezonder te gaan leven en eten. Veel suiker en vet passen hier dan niet bij.
Levensfase
Voedingsadviezen bewegen mee met iedere levensfase. Een diëtist kijkt naar wat een bewoner nodig heeft aan voedingsstoffen om optimaal bij te kunnen dragen aan de kwaliteit van leven. Een goed voorbeeld: een bewoner (87 jaar) heeft een verminderde eetlust en valt maandelijks een kilo af. Per maand valt dit gewichtsverlies niet altijd op, maar over een half jaar is dit al 6 kg! In de meeste gevallen betekent dit gewichtsverlies ook verlies van spiermassa. Met als gevolg grote kans op verminderde mobiliteit. De bewoner eet minder dan het lichaam nodig heeft omdat bijvoorbeeld de eetlust ontbreekt.
Slechte eetlust en gewichtsverlies
Gebrek aan eetlust is iets wat we bij veel ouderen zien. Eén van die oorzaken is dat in deze levensfase onder andere voedsel langzamer dan normaal verder gaat van de maag naar de darmen. Hierdoor hebben ouderen sneller een vol gevoel en minder zin om te eten. Voldoende eten is iets wat in deze levensfase dan niet altijd lukt. Maar zoals bij onze bewoner uit het voorbeeld, is voldoende energie (kcal) belangrijk om gewichtsverlies tegen te gaan.
Voedingsmiddelen met (veel) suiker en/of vet bevatten meestal veel energie. Hier hoeft een bewoner minder van te eten om toch een stabiel gewicht te behouden. Ook zijn dit producten die oudere bewoners vaak lekkerder vinden en dus makkelijker eten, zoals: een koekje bij de koffie, een bouwsteentje (zoet gebakje) of een bakje vruchtenkwark. Dat is de reden dat de diëtist ook weleens producten met veel suiker en vet adviseren. Passend bij deze levensfase van de bewoner.
