Geschreven door: Pastoraal medewerker Neeltje Bremmer
Als pastoraal werker ben ik in het afgelopen jaar vaak op zoek gegaan naar manieren om in verbinding te blijven met bewoners en vrijwilligers van Opella. Ik weet nog goed dat ik in maart 2020 hoorde dat er geen bijeenkomsten meer gehouden mochten worden. Alle pastorale activiteiten moesten stopgezet worden. We gingen op zoek naar nieuwe manieren om in contact te blijven met bewoners.
In het afgelopen jaar heb ik samen met collega’s en vrijwilligers vieringen opgenomen die we konden uitzenden via YouTube. Het riep bij mij de vraag op: hoe zou de wereld eruit gezien hebben zonder al deze technologie?
Na meer dan een jaar ben ik blij dat we de zondagse kerkdienst op Walraven in Bennekom weer konden opstarten. Eerst met een kleine groep, die gelukkig steeds groter wordt. Als een van de voorgangers leidde ik pas de kerkdienst. Het deed mij goed om weer bij elkaar te zijn. Samen te kunnen zingen. Een van de bewoners gebruikte tijdens het zingen haar handen om de maat aan te geven. Haar hele lichaam bewoog mee. Het ontroerde mij omdat dit dezelfde groep is die we bereikten via de online vieringen. Met het grote verschil dat ik haar aanwezigheid moest missen, en zij die van ons.
Afgelopen jaar heeft mij dankbaar gemaakt voor wat wel kon, ondanks alle maatregelen. Daarnaast heeft het mij bewuster gemaakt van de dingen die zo gewoon leken, en nu langzamerhand weer opgepakt kunnen worden. Wat pakt u graag weer op nu het weer kan?
