Geschreven door: Esther, muziektherapeut Hospice Bennekom
Twee keer per week mag ik naar Hospice Bennekom om daar muziektherapie aan te bieden. Ik maak dan met mijn gitaar een ‘rondje’ langs de kamers om de gasten die daar verblijven met muziek te ondersteunen. Achter elke deur vind je een ander verhaal en zijn er andere behoeftes.
Dat vind ik spannend en tegelijk ook heel bijzonder. Spannend omdat je gewoonweg niet weet wat er gaat komen; en of ik dan kan bieden wat er nodig is. En bijzonder omdat ik een stukje mee mag in het leven van een ander, het laatste stukje… wat ook heftig kan zijn
Wanneer gasten wat langer bij ons zijn is dat ‘spannende’ minder aanwezig en probeer ik middels muziek bijzondere momenten te creëren, ontspanning te bieden, naasten met elkaar in contact te brengen: dat ’laatste stukje’ wat lichter te maken.
Natuurlijk stem ik eerst af met de zorgmedewerker waar ik welkom ben. Meestal geven mensen wel aan iets met muziek te hebben en staan ze er wel voor open. Sommigen zijn nog wat huiverig en kijken liever even de kat uit de boom. In alle situaties probeer ik zo goed mogelijk af te stemmen. Dit doe ik bijvoorbeeld door om me heen te kijken naar persoonlijke dingen die zijn meegenomen, planten, kaarten. Ook kijk ik naar leeftijd en uitstraling. Maar het is vooral een gevoelsmoment.
Afgelopen week bijvoorbeeld kwam ik bij een gast binnen die niet heel enthousiast reageerde, met name op de gitaar. Ik realiseer me dan dat het heel wat is, als er zomaar iemand binnenkomt die voor jou wil komen zingen en gitaar spelen (ik geloof dat ik mezelf dan ook best ongemakkelijk zou voelen!). Dus de gitaar werd aan de kant gelegd en ik vond een ingang om te spreken over muziek. Tijdens het praten zocht ik de muziek op (op Spotify) en samen luisterden we. Muziek kan dan ineens zo anders binnenkomen! Tekst en melodie lijken meer lading te krijgen als je ze hoort in een hospice. Het lied raakte haar en ze vertelde over hoe moeilijk het is om te aanvaarden dat ze bij ons is, dat haar geen toekomst meer gegeven is. Samen zoeken we daarna ook muziek die haar steun kan bieden en waar ze op kan ontspannen. Daar heb ik een afspeellijst van gemaakt zodat ze ook op andere momenten naar deze muziek kan luisteren. Dat werd gewaardeerd!
En ik? Ik vind het heel bijzonder om dit te kunnen betekenen voor een ander. Voor de gast en ook voor de naasten- samen een onvergetelijke (muzikale) herinnering maken.
