Met Peter en zijn echtgenote hebben we een gesprek over de toekomst. Het vooruitzicht dat hij steeds meer in moet leveren, is voor Peter onverdraaglijk. We praten over de medische behandelwensen en Peter geeft aan dat hij geen levensverlengende behandelingen wil ondergaan. We plannen een gesprek met de huisarts om vast te leggen dat Peter niet meer gereanimeerd wil worden.
Een week voor dit gesprek zal plaatsvinden, krijgt Peter een hartstilstand. Omdat er nog geen afspraken zwart-op-wit staan wordt Peter gereanimeerd. De volgende dag wordt hij wakker op de IC in het ziekenhuis. Zijn echtgenote is blij dat Peter er nog is maar realiseert zich ook dat dit niet de wens van Peter was. Het is een week te vroeg gebeurd.
Twee dagen later krijgt Peter in het ziekenhuis weer een hartstilstand en wordt de reanimatie niet opgestart. Peter overlijdt. Voor de echtgenote van Peter is het dubbel. Natuurlijk is zij verdrietig. Ze realiseert zich ook dat aan Peter een dienst is bewezen door het overlijden te respecteren.
Soms gaat het anders dan we bedacht hadden. Het is goed om tijdig in gesprek te gaan over behandelwensen en die vast te leggen. De casemanager kan ondersteunen bij het maken van keuzes.
