Thuis of verpleeghuis?

Geschreven door: Casemanagers dementie

Mevrouw Bos is een alleenwonende dame van 84 jaar. Ik bezoek haar op verzoek van de praktijkondersteuner van de huisarts.

Als ik mevrouw bezoek, is haar dochter er ook. Er is veel onrust, dochter is erachter gekomen dat er van de administratie niet veel klopt. Er blijken afspraken te lopen bij het ziekenhuis, onbeantwoorde brieven. Dochter stelt hierover vragen aan haar moeder en mevrouw weet de antwoorden niet. Dochter is boos, zegt dat het alleen wonen niet meer gaat. Hoe meer dochter de problemen benoemt, hoe harder mevrouw roept dat het allemaal goed gaat. Een goed gesprek is niet meer mogelijk.

Zorgen over moeder

Later bel ik de dochter. Ik maak een afspraak om haar te bezoeken. Ze vertelt waarom ze zich zorgen maakt over haar moeder: ze vergeet veel, dochter mag niet mee naar bezoeken aan artsen en moeder weet niet meer wat er is afgesproken. Het gewicht van moeder neemt af, ze neemt medicatie niet goed in, vergeet afspraken. Haar moeder accepteert geen hulp. We praten erover dat boos worden averechts werkt, dat het erop lijkt dat moeder merkt dat ze de grip kwijtraakt en hoe moeilijk dat voor haar is. En ook over hoe verdrietig en frustrerend het is voor de dochter dat ze niet mag helpen.

We praten erover dat boos worden averechts werkt, dat het erop lijkt dat moeder merkt dat ze de grip kwijtraakt en hoe moeilijk dat voor haar is


Als ik daarna een gesprek heb met alleen moeder benoemt zij weer dat alles goed gaat. Tijdens dit gesprek kom ik erachter dat mevrouw heel bang is dat ze naar een verpleeghuis moet. Ik kan haar uitleggen dat dit niet hoeft en niet eens kan in haar situatie. Het lukt mij om uit te leggen dat het goed is om te kijken waarom ze veel vergeet en dat we waar nodig is hulp kunnen inzetten. Op deze manier kunnen we ervoor zorgen dat mevrouw zo lang mogelijk zelfstandig thuis kan blijven wonen. Dat wordt het doel. Dit is een grote opluchting voor mevrouw.

Thuis wonen of verpleeghuis?                                                         

Het volgende gesprek met mevrouw en haar dochter verloopt een stuk prettiger. Moeder begrijpt nu dat haar dochter haar niet wil laten opnemen in een verpleeghuis. Mevrouw wil laten onderzoeken wat de reden is van haar vergeetachtigheid en haar dochter mag mee naar de huisarts. Voor moeder en dochter is het een opluchting dat ze nu samen verder kunnen.

De afspraak is gemaakt voor volgende week…

Klik hier voor meer informatie over onze casemanagers dementie

De namen in deze blog zijn gefingeerd

Wat vindt u?

Laat uw reactie achter op Facebook!