‘Wat doe je dan eigenlijk?' Die vraag krijg ik regelmatig als ter sprake komt dat ik pastoraal medewerker ben. Iets met geloof, is wat de meeste mensen inschatten.
Zaterdag 25 juni is het de Dag van de Levensvragen. Levensvragen vormen de kern van ons werk.
Als pastoraal medewerker worden we vaak ingeschakeld na een aardbeving. Na een aardbeving? Zijn drie pastoraal medewerkers in een regio als de Gelderse Vallei dan niet een beetje overdreven?
Toch komt het vaak voor en de kans is groot dat ook jij weleens een aardbeving hebt meegemaakt.
Je hebt het vast eens gehoord of gezegd: 'dit zet alles op zijn kop', 'mijn wereld stortte in' of 'niets was meer hetzelfde'. Uitspraken die je hoort na een heftige gebeurtenis. We noemen dat ook wel 'breukervaringen'. Een relatie die eindigt, het overlijden van een nabije naaste, werkeloos worden, een (gedwongen) verhuizing, een groot conflict in de familie, een depressie... Het zijn gebeurtenissen die als een aardbeving je leven opschudden. Je hebt het gevoel dat alles zijn vertrouwde plek kwijt is. Herinneringen hebben een kras gekregen. Je vertrouwen in een basis is weg. Je hebt het gevoel dat je wankelend door het leven gaat. Alles en iedereen lijkt door te gaan, maar jouw leven lijkt stil te staan. Soms wist je vooraf dat de schok een keer zou komen. Soms komt het als een donderslag bij heldere hemel. Hoe pak je de draad weer op na zo'n knak?
Om mensen na zo'n persoonlijke aardbeving te ondersteunen, zijn we als pastoraal medewerkers beschikbaar. We gaan samen tussen de brokstukken zitten om te helpen om de schade onder ogen te zien. We geven ruimte om pijn en verdriet tot uiting te laten komen en helpen om daar woorden voor te vinden. Samen zoeken we naar hoop, inspiratie en moed om vanuit de gebrokenheid weer nieuw perspectief te vinden en op weg te gaan.