Geschreven door: Casemanagers dementie
En nu? Dat denk ik weleens als beginnend casemanager. Bijvoorbeeld als mensen mij vragen om mee te denken in een situatie waarin iemand regelmatig zorg weigert die wel nodig is.
Zo maakte ik kennis met Henk. Ik leer hem beter kennen. Henk is een intelligente en zelfstandige man, hij houdt graag zelf de touwtjes in handen. Hij heeft een bijzondere geschiedenis, waarin hij veel heeft meegemaakt. Hij praat hier soms over en vertelt dat deze ervaringen hem gevormd hebben. Maar ook dat de huidige ontwikkelingen in de wereld hem onrustig en angstig maken.
Nu kun je denken: wat heeft dit te maken met het regelmatig weigeren van zorg? In eerste instantie dacht ik dit ook, maar door hier samen met Henk, de zorgmedewerkers en de familie over in gesprek te gaan, bleek er een wereld te liggen onder deze weigering.
Door het gebruik van hulpmiddelen en observatielijsten, ontdekten we dat Henk zich onveilig en bedreigd voelde. Hij verloor de grip op zijn leven, wat zich uitte in onrust, boosheid en het weigeren van zorg.
Hoe konden wij zorgen voor meer ontspanning bij Henk, zodat een zorgmoment minder bedreigend en onveilig zou zijn?
Een belangrijk detail in de geschiedenis van Henk is dat hij een groot fan is van jazzmuziek. Uit ervaring blijkt dat muziek ingezet kan worden bij mensen met dementie. Het kan helpen ontspannen en onrust en angst verminderen. Ondanks dat er nog verder onderzoek naar nodig is, zijn we toch gestart met de inzet van muziek tijdens de zorgmomenten. Heel eenvoudig, door jazzmuziek op te zetten tijdens het douchen.
En wat bleek? Henk was vrolijker, hij neuriede mee tijdens het douchen en ook naderhand verliep het zorgmoment rustiger. Wat een verschil.
Ik ben nu ook fan van (jazz)muziek bij dementie!
De naam die is gebruikt in dit blog is gefingeerd.
