Schoolmaatschappelijk werk Opella

Het ‘oude’ normaal

Geschreven door: Schoolmaatschappelijk werker Andries Kuiper

Gelukkig, ik mocht in de loop van de eerste helft van 2022 weer naar de ouders, kinderen en scholen toe. Geen mondkapjes meer, nog wel een boks of high five bij begroeting en gepaste afstand. Het voelde bijna weer als normaal.

Mijn werk als schoolmaatschappelijk werker (en dat van mijn 11 collega’s) is vooral meedenken en meekijken als er vragen en zorgen zijn om het gedrag en ontwikkeling van een kind. Ik loop een tijdje mee met ouders en kind en kijk vooral wat ouders zelf in huis hebben en waar ze wellicht mijn meedenken bij nodig hebben. Vaak hebben ze zelf genoeg ideeën en hoef ik het alleen maar te bevestigen of te stimuleren. Andere keren vraag ik wat meer door wat bij hen past en wat hen kan helpen. Ouders kennen hun eigen kind uiteindelijk het best en willen ook vaak wat goed voor hem of haar is. Die erkenning geef ik hen graag, dat is ook belangrijk, ouders moeten echt serieus genomen worden in hun rol.  

Soms vraagt het extra inspanning om ouders op één lijn te krijgen. Ik maak nog wel eens mee dat de ene ouder zegt dat het wel meevalt en dat de ander zich echt zorgen maakt om het kind of de situatie. Ik probeer dan met ouders te kijken wat hun gezamenlijk belang is, dat is vaak uiteindelijk het welbevinden van hun kind(eren). Daar is wel voor nodig dat je als ouder beiden verantwoordelijkheid draagt en bereid bent met elkaar naar je eigen rol en taak te kijken. Een mooi, maar soms ook lastig proces omdat ouders vaak ook denken dat vooral hun kind iets nodig heeft. Natuurlijk ga ik, indien nodig en gewenst, ook met het kind in gesprek. Afhankelijk van de leeftijd via tekenen of een spel, of als het wat ouder is met bijvoorbeeld kaartjes met helpende gedachten of gewoon tijdens een wandeling of potje voetbal. Ik overleg geregeld met de Interne Begeleider (IB-er) van school en heb ook contact met de leerkrachten. Zo krijg ik een beeld van kinderen en ook wat op school nog extra kan worden ingezet. Het kan zijn dat er meer onderzoek gewenst is en een verwijzing nodig is. Ik kijk dan mee hoe dat aangevraagd kan worden. Uiteindelijk is het een samenspel tussen ouders, kind en school en voeg ik zo nodig even in. 

Mocht je nou zelf als ouder zorgen of vragen hebben om de ontwikkeling van je zoon of dochter, aarzel dan niet om dit bespreekbaar te maken aan elkaar als opvoeders, maar ook richting de leerkracht van de school. Daarnaast kun je altijd een beroep doen op de IB-er van school over de zorg van je kind. De Ib-er heeft indien gewenst de contactgegevens van de schoolmaatschappelijk werker die aan de school is verbonden.

Ik werk zelf op de meeste scholen in de buitendorpen van de gemeente Ede, dus wellicht komen we elkaar daar nog eens tegen.

Wat vindt u?

Laat hier uw reactie achter op bovenstaande blog.